سهم پیش بینی کنندگی سرمایه فکری و سرمایه اجتماعی بر مدیریت دانش سازمانی مطالعه موردی در بیمارستان امام علی(ع) کرمانشاه

زمینه و هدف: امروزه سرمایه های فکری و اجتماعی به عنوان دارایی های ناملموس ودانش محور،ازعوامل اصلی موفقیت سازمان ها محسوب می شوند. از طرفی،مدیریت دانش فرآیندی است که به سازمان ها در تولیدثروت از دانش، سرمایه فکری و اجتماعی کمک می کند. پژوهش حاضرباهدف تعیین سهم پیش بینی کنندگی سرمایه فکری واجتماعی برمدیریت دانش انجام شد. مواد و روش ها:پژوهش توصیفی- تحلیلی حاضر،به صورت مقطعی در بهار 1394انجام شد.جامعه آماری کلیه کارکنان بیمارستان امام علی(ع) بود. از بین آنها 155 نفر به روش غیرتصادفی سهمیه ای انتخاب شدند. داده ها با استفاده از سه پرسشنامه استانداردسرمایه فکری بنتیس(42سؤال)شامل ابعاد انسانی، ساختاری،رابطه ای، سرمایه اجتماعی ناهاپیت و گوشال(17سؤال) شامل ابعاد ساختاری، رابطه ای، شناختی و مدیریت دانش لاوسون(24سؤال)گردآوری شد. داده هابه کمک آزمون همبستگی پیرسون، نرم افزارspssنسخه22 وتکنیک معادلات ساختاری amosتجزیه و تحلیل شد. نتایج:71% شرکت کنندگان در مطالعه دارای مدرک کارشناسی و 40% در رده سنی کمتر از 30 سال قرار داشتند.یافته های پژوهش بیانگر وجود رابطه مثبت معنادار بین ابعاد سرمایه فکری و اجتماعی با مدیریت دانش بود. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که سرمایه فکری 79/0 و سرمایه اجتماعی 89/0 از تغییرات مدیریت دانش را در جهت مثبت پیش بینی می کردند. نهایتاً ابعاد ساختاری سرمایه فکری و رابطه ای سرمایه اجتماعی، بیشترین تأثیر مستقیم را برمدیریت دانش داشتند. نتیجه گیری: با توجه به سهم سرمایه های فکری و اجتماعی در کاربست استراتژی مدیریت دانش، مسئولان بیمارستان می توانندبا سرمایه گذاری بیشتر بر دارایی های دانش محور، به بیمارستان در افزایش ارزش افزوده، بهبود عملکرد و تعالی ارائه خدمات بالینی یاری رسانند.